Slikken en verkeerd mondgedrag

Slikken, kauwen en bijten zijn zo’n vanzelfsprekende handelingen dat we niet meer nadenken over hoe we het doen.
Maar toch kan het voor sommigen noodzakelijk zijn om dit proces heel bewust te gaan leren.

Baby’s zuigen en slikken spontaan.
Maar bijten en kauwen is een leerproces en volgt pas van zodra er tanden zijn.
Ook het slikproces verandert vanaf dan. Helaas loopt dit bij sommigen niet zo vlot.

Duimzuigen en een fopspeen kunnen ook negatieve gevolgen hebben.

Problemen die zich kunnen voordoen zijn:

• een enorme speekselvloed met natte kleding en rode geïrriteerde lippen tot gevolg.
  
  
• een open mond ademhaling die snel verkoudheden uitlokt en spierverslappend werkt.
  
  
• een lage tussentandse tongligging wat aanleiding kan geven tot lispelen.
  
  
• een infantiel slikpatroon, dit is lippersing en tongpersing bij het slikken.
  Zo wordt te veel druk uitgeoefend op de tanden en duurt een orthodontische behandeling langer waardoor ze op lange termijn onvoldoende resultaat heeft.
  
  
• een verlamming of ongevoeligheid van de lip- tong- kaak- en keelspieren, al dan niet tengevolge van een hersentrauma of spierziekte.
  Dit heeft dan niet alleen spraakproblemen maar vaak ook verslikken tot gevolg. In ernstige gevallen belandt er dan telkens voedsel in de longen wat dan op zijn beurt een longontsteking veroorzaakt.
  
  

Dankzij logopedie kunnen deze verkeerde mondgewoontes afgeleerd worden.

Ook wordt er op een adequate manier met de aangezichtsverlamingen omgegaan, zodat de negatieve gevolgen hiervan zo veel mogelijk geminimaliseerd worden.