Stotteren en broddelen

Vloeiend spreken, gemakkelijk uit je woorden komen is niet altijd even evident.

Zeker niet voor een stotteraar. Die krijgt juist de kriebels als er te veel luisteraars zijn !
En in het openbaar spreken is ook niet zijn hobby.

Tenzij het iemand is die therapie volgt en durft spreken.
'Durft stotteren' met andere woorden. 
Want dat is de belangrijkste doelstelling voor een stotteraar.

Wanneer wordt onvloeiend spreken nu stotteren?

Wel tijdens de normale spraak- en taalontwikkeling maakt een heel groot deel van de kinderen een fase door waarin ze plots niet meer zo vloeiend zijn.
Slechts 1 procent hiervan blijft ermee kampen en vertoont één of meerdere
vormen van stotters.
De mate waarin iemand stottert kan variëren van heel licht, nauwelijks hoorbaar voor een leek, tot zeer ernstig en zelfs hinderlijk voor de luisteraar.

De emotionele en psychische gevolgen van het stotteren wegen vaak heel zwaar door en beïnvloeden het (sociale) leven van de stotteraar.

Op tijd hulp inschakelen van een therapeut is dan ook van zeer groot belang.
Hoe vroeger hoe beter ! Best al op kleuterleeftijd !

Tips

Stottert U zelf of bent u in gesprek met een stotteraar dan zijn volgende tips zeer zinvol.

voor de stotteraar voor de luisteraar

oogcontact

Verberg je niet !
Kijk je luisteraar altijd aan ! Het vergemakkelijkt het spreken.

Kijk je spreker altijd aan!
Hou oogcontact en toon interesse.

geduld

Hou vol, neem je tijd !
Spreek en stotter maar !

Heb geduld !
Laat elkaar uitspreken
en onderbreek niet !

Probeer zeker niet te helpen.

durf

Durf over je stotteren te praten.
Kom er voor uit !
Geef aan dat het lastig is,
maar dat je er zelf uit wil komen.
Durf te stotteren
en ontwijk het niet !

Ontwijk een gesprek
met een stotteraar niet !
Hij voelt het ongetwijfeld en zal er
een negatief gevoel aan over houden.
Durf luisteren naar en
spreken met een stotteraar.

 

Stotters kunnen op de volgende manieren tot uiting komen:

 

Ook broddelen is een vorm van onvloeiendheid die ogenschijnlijk op stotteren lijkt maar meer gekenmerkt wordt door vreemde zinsstructuren en moeite met correcte taalverbuigingen.

Over de oorzaken van stotteren is nog steeds onduidelijkheid.
Maar familiale aanleg is er zeker één van.